Multi-Family Therapie in ons Huis: een weg naar genezing

Soms is het moeilijk te weten hoe je iemand die ziek is kan ondersteunen. En dat is bij ouders en hun kinderen niet anders. Het is zwaar om je kind te zien lijden en te zien vechten tegen een ziekte waar je zelf geen vat op hebt. Maar zelfs in momenten van twijfel en verdriet, kunnen er mooie dingen ontstaan. 🤗

Op 23 april verwelkomden we vier families van de afdeling eetstoornissen van het UZ Jette in ons Huis. Gedurende één week volgden ze bij ons Multi-Family Therapie (MFT) — een behandelmethode voor kinderen en jongeren met een eetstoornis zoals Anorexia en Boulimia.

Wat is Multi-Family Therapie?

Tijdens deze sessies zijn verschillende gezinnen aanwezig en worden ouders tips en advies gegeven waarmee ze hun kind kunnen helpen om weer goed en gezond te gaan eten. Daarnaast doen de gezinnen verschillende oefeningen en kunnen ze hun hart luchten tijdens groepsgesprekken. Het hoeft trouwens niet altijd over de eetstoornis te gaan: leren omgaan met verschillende gevoelens en met elkaar praten over andere dingen dan de eetproblematiek staan zeker en vast ook op het programma.

Het Ronald McDonald Huis: een veilige plek

Natuurlijk was het ook voor ons en de vrijwilligers een beetje spannend om de gezinnen te ontvangen, maar we waren goed voorbereid. De week voordien kwamen twee therapeuten een infosessie geven over de ziekte en zo leerden we hoe we in bepaalde situaties kunnen reageren. Het Ronald McDonald Huis vormde zo een veilige plek voor zowel de ouders als de kinderen.

Tijdens de Multi-Family Therapie werd het al snel duidelijk: de meisjes zijn enorm dapper. Ze vinden keer op keer de moed om te werken aan hun moeilijke relatie met eten. Samen met hun ouders deden ze gemotiveerd mee aan verschillende therapeutische activiteiten. Zo kregen ze een video te zien van een situatie in een restaurant waarna er werd besproken hoe je in deze situatie best kan reageren. Verder werkten de gezinnen aan hun band door via kleimodellering te leren praten over hun gevoelens.

Samen verleggen we grenzen

Ook al namen we zelf geen deel aan de activiteiten, toch waren we heel betrokken bij de ouders en de meisjes. Op de laatste dag wilden graag nog iets doen voor hen. Daarom besloten we om spaghetti met tomatensaus klaar te maken. Het was uiteraard een uitdaging voor de meisjes, maar ze deden allemaal goed hun best. Wat zijn we trots dat we kunnen meewerken aan dit prachtige project. Er vloeide af en toe een traantje, maar dankzij de steun van de groep kon iedereen zijn grenzen verleggen. ❤️

Wil jij ons Huis steunen zodat we vaker aan dit soort projecten kunnen meewerken? 👉 Doneer dan hier een vrijblijvende bijdrage.